Als mijn tranen een trap konden bouwen en mijn mooie herinneringen een brug
Dan ging deze klusser hoog in de lucht en haalde je direct terug
De wereld is hard en soms zo intens gemeen
Ik moet sterk zijn, zo blijf ik op de been

Waarom zijn er zoveel vragen en waarom heb ik zoveel pijn
Waarom zijn er zoveel dingen die niet te begrijpen zijn
De wereld is hard en soms zo intens gemeen
Ik moet sterk zijn, zo blijf ik op de been

Ik heb gehuild en in woede geroepen ik hoor daar te liggen niet Ans
Waarom, waarom toch deze ongelijke kans
De wereld is hard en soms zo intens gemeen
Ik moet sterk zijn, zo blijf ik op de been

Ik probeerde te helpen, maar stond er zo machteloos bij
Jouw strijd is gestreden, je pijn is voorbij
De wereld is hard en soms zo intens gemeen
Ik moet sterk zijn, zo blijf ik op de been

Ik zie je in de toekomst wel weer en tot die tijd vergeet ik je niet
Je weet een kleintje komt er aan en met die vreugd verwaait m’n verdriet
De wereld blijft hard, de wereld blijft gemeen
Maar nu hoef ik niet meer zo sterk te zijn, ook zo blijf ik op de been